بررسی رابطه سبک های شناختی اهداف پیشرفت خودکارآمدی ریاضی با پیشرفت ریاضی در دانش آموزان سال اول متوسطه منطقه تبادکان مشهد

تحقیق حاضر به بررسی رابطه ی سبک های شناختی، اهداف پیشرفت، خودکارآمدی ریاضی در پیشرفت ریاضی پسران سال اول دبیرستان ناحیه تبادکان مشهد صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر پایه ی اول دبیرستان های دولتی منطقه تبادکان تشکیل می دهد از این جامعه تعداد 263 نفر آزمودنی با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند سپس پرسشنامه سبک های شناختی، اهداف پیشرفت و خودکارآمدی ریاضی به آنان ارائه و داده ها جمع آورری گردید. داده ها با روش آماری همبستگی، آزمون تی برای دو گروه مستقل و رگرسیون چندگانه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد که میان سبک های شناختی، اهداف پیشرفت و خودکارآمدی ریاضی با پیشرفت ریاضی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و خودکارآمدی ریاضی پیشترین سهم را در پیش بینی پیشرفت ریاضی دارد. بین میزان خود کارآمدی ریاضی دانش آموزان با سبک شناختی وابسته به زمینه و ناوابسته به زمینه تفاوت معناداری وجود دارد بدین صورت که صورت دانش آموزانی که سبک شناختی ناوابسته به زمینه دارند، میزان خود کارآمدی ریاضی بیشتری را گزارش کرده اند. همچنین بین نمره ی اهداف تبحری دانش آموزان با سبک شناختی وابسته به زمینه و ناوابسته به زمینه تفاوت معناداری وجود دارد، بدین صورت که دانش آموزان با سبک شناختی ناوابسته به زمینه نمره ی اهداف تبحری بیشتری دارند. همچنین بین نمره ی اهداف اجتنابی دانش آموزان با سبک شناختی وابسته به زمینه و ناوابسته به زمینه تفاوت معناداری وجود دارد، بدین صورت که دانش آموزان با سبک شناختی وابسته به زمینه نمره ی اهداف اجتنابی بیشتری دارند. اهداف تبحری با خودکارآمدی ریاضی رابطه معنادار دارد. - بین میزان خودکارآمدی و نمره ی هدف رویکردی ارتباط معناداری در جهت مستقیم وجود دارد- بین میزان خودکارآمدی و نمره ی هدف اجتنابی ارتباط معناداری در جهت معکوس وجود دارد.